Ey Zîlan! Yüreğin ateşten bir volkan olmuş
Yüzüne Güneş’in sevdası nakış edilmiş
Neydi tebessümündeki o sıcaklık
Neydi seni o kadar eşsiz kılan
Belki de Dersim’in yüksek semalarında
Verdiğin bir yudum suydu
Belki de gencecik bedeninle
Yarattığın ateşten mücadelendi
Zîlan, sen Dersim’de
Özgürlük cellatlarına karşı
Kürdistan’a gebe ilerlerken
Adımların yeri göğü inletiyor
Kanatlanmışsın uçarcasına
Güneşe yürüyorsun
Güneş bekliyor seni
Herkes biliyor
Güneşin ışınları aydınlatıyor yüzünü
Yaşam hiç güneşsiz aşksız olur mu ki
Ey Zîlan! 30 Haziran günü
Bombalarla kuşanmış bedeninin, çığlıkları
Kulaklarımızın melodisi olmuştu
Zîlan, sen
Dünyaya yeni doğan bebelerin haykırışlarında
Gök kuşağının miladi yağmurunda
İsmi özgürlükle özdeşleşen
İnsanlığın kabesi
Sonu olmayan sevda türküsüsün
Ve artık
Sırma saçların Güneş’in sarısında dalgalanıyor
Gülüşlerin Güneş’in gülüşüyle bezenmiş
Ve sen artık bizim için bir manifestosun
Arjin Newroz