Ey Zîlan! Yüreğin ateşten bir volkan olmuş

Yüzüne Güneş’in sevdası nakış edilmiş

Neydi tebessümündeki o sıcaklık

Neydi seni o kadar eşsiz kılan

Belki de Dersim’in yüksek semalarında

Verdiğin bir yudum suydu

Belki de gencecik bedeninle

Yarattığın ateşten mücadelendi

Zîlan, sen Dersim’de

Özgürlük cellatlarına karşı

Kürdistan’a gebe ilerlerken

Adımların yeri göğü inletiyor

Kanatlanmışsın uçarcasına

Güneşe yürüyorsun

Güneş bekliyor seni

Herkes biliyor

Güneşin ışınları aydınlatıyor yüzünü

Yaşam hiç güneşsiz aşksız olur mu ki

Ey Zîlan! 30 Haziran günü

Bombalarla kuşanmış bedeninin, çığlıkları

Kulaklarımızın melodisi olmuştu

Zîlan, sen

Dünyaya yeni doğan bebelerin haykırışlarında

Gök kuşağının miladi yağmurunda

İsmi özgürlükle özdeşleşen

İnsanlığın kabesi

Sonu olmayan sevda türküsüsün

Ve artık

Sırma saçların Güneş’in sarısında dalgalanıyor

Gülüşlerin Güneş’in gülüşüyle bezenmiş

                                                 Ve sen artık bizim için bir manifestosun                                                 

 Arjin Newroz